PUTİNİN DEVRİLMƏSİ SSENARİSİ – Təkcə Kurskun ələ keçirilməsi kifayətdirmi?

Hörmətli Cəmşid müəllim,sizin fikirlərinizlə tam razıyam,1813,1826-27-ci illərdə rusya-iran müharibəsinin səbəbinidə açıqlasaydınız əla olardı,beləki,iran daxilində baş verən daxili parçalama və nəticədə xanlıqların seçimi bax bunlarıda yazsaydınız çox gözəl alınardı.

Kim nə deyir- desin, iİndiki halda Azərbaycanın Rusiya ilə yürütdüyü qarşılıqlı siyasəti məqbul sayıram. Hər bir Azərbaycanlı kimi, mən də Rusiyanın keçmişdə etdiyi acılardan dolayı, nə qədr sevməsəm də, amma bəzi gerçəkləri də umursamadan keçmək olmur. Birincisi nəzərə almalıyıq ki, istəsək də, istəməsək də, sevsək də sevməsək də Rusiya ilə iki əsrdən artıq birgə tariximiz var və acısı ilə, şirini ilə bu tarix bizim də tariximizdir. Onu da bilməmiş deyilik ki, keçmişini bilməyən, bilib də ondan nəticə çıxarmayan millətlər gələcəyini inşa edə bilməzlər. Ona görə də bəzi soydaşlarımıza Rusiya ilə münasibətlərə yalınız acılardan dolayı baxmamalarını və Rusiyanın gücünün küçümsəməmələrini tövsiyyə edərdim. Hərçənd ki, onların bir çoxu, söylədiyim bu fikirlərin fərqinə varmadan, məni o saat Rus yandaşlı və ya Rusiyanın adamı kimi qələmə verməyə səy görsətməyə çalışacaqlar, amma kəsinliklə söyləyirəm, bu belə deyildir. Yenə də deyirəm, sadəcə fikir bildirən də çəkdiyimiz acılarla yanaşı, müsbət anları da yada salmanızı istədim. Bu baxımdan da bu paylaşmamda Rusiya ilə bağlı sizlərin də bildiyiniz bəzi müsbət anları yada salmanızı istədim. Birincisi, hər birimiz etiraf etməliyik ki, 1813 və 1826 cı illərdə Çar Rusiyaı ilə İran arasında baş vermiş müharibədə İran məğlub olub kapituliyası aktına imza atmasının nəticəsində Şimali Azərbaycan, yəni biz İrandan qoparıldıq. O zaman qoparılmasa idik, indi İranın tərkibində o taylı soydaşlarımız kimi biz də inim -inim inildəyirdik. İkincisi, Rusiyanın tərkibində ilk zamanlar quberniyalara parçalansaq da, sonradan zaman keçdikcə Borçalısız, İravansız, Dərbənsiz də olsa, artıq Sovet hakimiyyəti qrulanda biz ittfaqa ayrıca bir respublika kimi daxil edildik. Yarım müstəqil olsaq da bizim ayrıca bayrağımız, himnimiz, konistitusiyamız, dilimiz oldu. Sovetlər dönəmində düzdür çox acılar çəkdik, amma keçən əsrin əllinci illərindən sonra elmidə, təhsildə, mədəniyyətdə və sosial vıziyyət cəhətdən ( bunu İranın, Türkiyənin əyalətlərinə səfər edənlər daha əyyani surət də derk edərlər) çox inkişaf etdik. Hansı ki, indiki müstəqillik şəraitində təkcə təhsilimz belə Sövet təhsil sisteminin əllinci iləri səviyyəsində deyil. Sonda da Sovet İttifaqı dağlandan sonra müstəqil Respublika elan edildik. Bəzi siyasi dəllallar bu müstəqilliyi nə qədər öz adlarına çıxmağa çalışsalar da, gerçək bu idi. Əslində o bəziləri təndirdən qabaq küt getməklə, yalnız millətə acılar gətirdilər (keçən əsrin 90-ci illərin əvvəllərini o dövün nəsili yaxşı xatırlayır). Bir mənalı olaraq, o dövrün canlı şahidi olaraq, altını cızaraq deyirəm, Sovet höküməti dağılmasa idi, biz hansısa gələcək zamana kimi müstəqil ola bilməzdik. Sonuncu, əgər Rusiya sonuncu Qarabağ savaşında imkan verməsə idi (baxmayaraq ki, iki yüz ildə erməni bəlasını başımıza o sarmışdı), biz Qarabağda bir güllə belə ata bilməzdik. Təbii ki, bu da, İlham Əliyevin bu yöndə Rusiya ilə balanslaşdıtrılmış siyasətinin nəticəsi idi. Yoxsa bəzi soydaşlarımızın güvəndiyi Qərb, yəni ATƏT gəlib torpaqları alıb bizə verəcəkdi. Əsla, bir dəfəlik anlamalıyıq ki, Qərb özünün çıxarları və bizim kimi müsəlman ölkələrinə ikili standartlardan yanaşmalarından dolayı, bunu etməyəcəkdi. Onların bizim kimi ölkələrə vəd etdikləri “demokratiya” da yalançı vədlərdən başqa bir şey deyildir. Reallıqda onlar bizim kimi ölkələrə demokratiya pərdəsi altında fəlakət ixrac edərlər. Biz bunu yaxın tariximizdə İrakda, Əfqanstanda, Liviyada, Suriyada və nəhayyət də Ukrayna və Gürcüstanda da gördük. Bizim çıxış yolumuz, qonşularla dinc münasibətlər yaratmaq, olmayanlarla da dil tapmaq və öz ölkəmiz daxilində özümüzün ədalətli bir cəmiyyətin qurulmasından keçir. Yoxsa bizim kimi, indiki halda həm ərazicə, həm də millətcə kiçik bir ölkənin Rusiya kimi böyük bir dövlətlə çiling ağac oynamaq və gücünü küçümsəmək fayda gətirməz. Əvvəl kəndinə baxmalısan, sonra boyundan böyük danışmalısan. O da ki, ola Rusiya. O Rusiya ki, iki ildən artıqdır ki, həm iqtisadi, həm də hərbi yolla Ukraynada Amerika başda olmaqla 39 Qərb ölkəsinə qarşı vuruşur. Unutmayaq ki, Rusiya tükənən bir ölkə deyil. Rusiyada rejimin çöküşü içdənn olmasa, kənardan çökdürülməsi mümkün deyil. Önun hərbi texnikası bütün NATO ölkələrinin ayrı-ayrılıqda hərbi texnikasından çoxdur. Bunu da mən demirəm, bunu uzmanlar deyir. Bunu qardaş ölkənin prezidenti, sayın Erdoğan Rusiya Ukrayna müharibəsinin ilk günlərində Putinlə görüşəndən sonra mətbuata açıqlama verdi ki, “təssüf ki Qərb Rusyanın gücünü çox hafifə aldı”. Lütfən gəlin kerçəkçi olaq. Bir daha deyirəm, düşməninin gücünü küçümsəyib, ona hər mənada hücum etmək intihara cəhddir. Bu gün HAMASIN İsrailin gücünü küçümseyib ona hücum etdiyi kimi. Olan isə Qazeyə və qazzeliler oldu. Bütün bunların nəticəsi olaraq, bir daha da qeyd edirəm ki, Azərbaycan dövlətinin xarixici siyasət qonusunda bütün fəaliyyətini dəstəkləyirəm və bir ziyalı olaraq da yanındayam.

Dünyəvi *Siyasət* diplomatiyadan Hərbi-zor cinayətlər münasibətinə keçib. Belə qarşıdurmada heç çevriliş və könüllü istefadan belə cəmiyyətlərə fayda gözlənmir? Təcili-birbaşa *Qarşılıqlı anlaşma və Sülhə razılıq* Yer kürəmizin yeganə Ekoloji azadlıq yoludur! V.V.Putin də birgə saf-mehriban gələcək naminə işğal edilmiş ərazilərini də Ukraynaya-Kiyev Rusuna qaytara bilər?

Bu xemir hele çıx su aparacaqve ABŞ, Avropa Putini yeherleyib minene kimi davam edecek.

Şəxsi fikirlərinizi və sizin kimi arzuda olanların sözünü analitik yazı kimi oxucuya sırımaqdan yorulmadınız? Amerika-Avropa sevgisi ilə nəyi təbliğ edirsiniz? Güya Putini işğalçı kimi qələmə verirsiniz?

İnşallah Rusiya parçalanacaq. Sonsuz heç nə yoxdur. Hər imperiyanın da bir sonu olubdur. İndi də İnşallah yəqin ki Rus İmperiyasının sonu olacaq. Bunun üçün tarixi şərait də yaranıb. Rus milləti o qədər azalıb ki artıq bu ərazini imperiyanı əhatə edə bilmir. Milli artım doğum yoxdur. Rus tapıb müharibəyə göndərə bilmirlər. Hamısı qeyri millətlərdir əsas da türk kökəmlilər. Artıq onlar da ayılıblar. Bir gün onların əllərindəki silah da elə Rusa tərəf çönəcək İnşallah. Rus imperiyasının dağılması türk kökəmli millətlərin dirçəlməsi və yenidən formalaşması birləməsi üçün bir çıxış yoludur.