ZORİ BALAYANIN OĞLU CƏHƏNNƏMDƏN NECƏ KEÇDİYİNİ DANIŞIR! - “Anlamıram, azərbaycanlılar o yüksəklikləri necə götürə bildi”
“Kəşfiyyat taboruna (Qarabağda Ermənistan silahlı qüvvələrinin 178-ci kəşfiyyat taboru yerləşirdi – “Report”) daxil olan bizim qrupda 27 nəfər var idi. Onlardan 4-ü öldü, 12-si yaralandı”.
“Report” xəbər verir ki, bunu Rusiyanın “Moskovski Komsomolets” qəzetinə müsahibəsində Zori Balayanın döyüşlərdə iştirak edən oğlu Hayk Balayan söyləyib.
H.Balayan müsahibəsində cərrah olduğunu, müharibənin ilk günlərində isə silaha əl ataraq cəbhədə hərbi xidmətdə olan 18 yaşlı oğlunun yanına getdiyini bildirib.
Onun sözlərinə görə, İkinci Qarabağ müharibəsinin miqyası tamam başqa olub:
“1991-1993-cü illərdə mənim 15-16 yaşım olarkən atamla dəfələrlə ön xəttə olmuşam. Ermənistan milli qəhrəmanı Monte Melkonyanı (ASALA terror təşkilatının rəhbəri. 1993-cü ildə Ağdamın Mərzili kəndində zərərsizləşdirilib – “Report”) görmüşəm. Ancaq bu dəfə tamam başqa müharibə idi. Bu, nə 90-cı illərin əvvəlində, nə də 2016-cı ildəkinə bənzəyirdi. Yəqin ki, öz intensivliyi və rəqibin üstünlüyü ilə fərqlənirdi. Onların artilleriyası saatlarla bizim mövqeləri vura bilirdi. Şimalda elə idi ki, bizim post dayanmadan səkkiz-doqquz saat artilleriya atəşinə tutulurdu. Silahlar müxtəlif çaplı idi. 60 millimetrlik minaatan vurarkən tanrıya şükür edirdik. “Qrad”lar yaxınlığı vururdu. Hələ təyyarə və pilotsuz uçan aparatları demirəm. Bəzi hallarda düşmən postumuza hücum edirdi, yaxın döyüş yaşanırdı... Bəzən elə olurdu ki, eyni postu bütün növ artilleriyadan 9 saat ard-arda atəşə tuturdular”.
Hayk Balayan müharibə zamanı mülki obyektlərin hərbi hissə kimi istifadə olunduğunu da etiraf edib:
“Qırmızı Bazarda azərbaycanlılar məktəbi xeyli bombalayırdı. Əlbəttə, bizim orada hərbi hissəmiz var idi, o vaxt bütün məktəbləri hərbi hissəyə çevirmişdik”.
O həmçinin azərbaycanlı hərbçilərin dağ əməliyyatına yaxşı hazırlıqlı olduğunu da vurğulayıb:
“Hadrut yüksəkliklərində olmuşam, hər şeyi özüm görmüşəm. Anlamıram, azərbaycanlılar o yüksəklikləri necə götürə bildi. Ancaq mən hərbi mütəxəssis deyiləm. Yəqin ki, azərbaycanlılar bu cür dağ əməliyyatlarına yaxşı hazırlıqlı idi. Çünki Şuşa alınarkən bizim artilleriyamızın yaxşı işləməsinə baxmayaraq, onlar yenə də şəhərə daxil ola bildilər”.
Şərhlər
aye.diqalar bu hele bawlanqijdi.qisazmiz davam edecek,adam olmasaniz
BIZ-ONLARA-ELE- BIR-TELE- QURDUQKI-BU-TELEYE-ELE-CINAYETKERLAR- DUSECEKKI-HEC-TESEVVUR-BELE -ETMEYECEYIMIZ! ERMENILER-CANILER-HAMISI- ORA-GIZLI-GELMEYE -CALISACAQLAR-BIZDE- HAMISINI-BALA-BALA- ZERERSIZLESDIRECEYIK!
Nə yaxşı ki, zori balayana Allah elə ömür verdi ki, o bu günləri də gördü. silva kaputikyan isə biraz tez gəbərdi, görə bilmədi. zorik yəqin bu ili çıxartmaz, ürəyi partlayar, ona görə ki, 85 yaşında ona qaçqın "statusu" hədiyyə etdik. Allah böyükdür. a kaputikyan da bir-iki il gec gəbərsəydi o da bu günlərini görəcəkdi. zorik yə
Şərəfsiz Zori balayanın hər iki evladı o müharibədən sağ çıxmamalı idi. Hər ikisinin də dərisi diri-diri soyulub, göndərilməli idi Zorii balayana. Zori 1993-cü ilə bizim kğörpələri divara mıxlatdırıb dərixini soyduğu kimi. Çox təssüf ki, bizim kkəşfiyyatçılarımız bunu diqqətdən qaçırıblar. inəallah bir gün cəzalarına çatarlar.
Cox təəssüf , sizin hər ikiniz orada gorbagor olmalı idiniz.İnşaallah bu xəbəri tezliklə eşidərik.
Bu oğraşın ölməməsini hərbçilərimizə bağışlaya bilmirəm, hər halda məndən inciməsinlər və qəhrəmanlıqlarına zərrəcə kölgə salmıram, onun atasısını və eləcə də özünü, necə deyərlər tula və küçüyün gərək indiyədək sümükləri çürüyəydi...